திருமணம் முடிந்து விட்டது….வீணாவுக்கு ஆட்களை முகங்கொடுப்பது சிரமமாகவே இருந்தது.
கடினமான பரீட்சை ஒன்று முடிந்து விட்டதாய் இப்போது உணர்ந்தாள்…போலிப் புன்னகைகள்…அடுக்கடுக்கான பொய்கள்….இந்த உலகம் என்னை ஏமாற்றுவதை விடவா நான் உலகத்தை ஏமாற்றுகிறேன்…..கண்டிப்பாக இல்லை…..
”நான் நாளைக்கே கிளம்புறன் அம்மா….அவர் அங்க தனிய…..”
”ஒரு ரெண்டு நாள் இருந்திட்டுப் போவன்….அங்கயும் வேலை வேலை எண்டு திரிவாயாக்கும்…”
’அப்பிடித் திரியுறதால தான் பழைய நினைவுகள் இல்லாம நான் நிம்மதியா இருக்கன்….’ மனதுக்குள் சிரித்துக் கொண்டாள்..
“இல்ல…நாலு நாள் தான் லீவு….பதினேழாந்திகதி ஒரு பெரிய ப்ரொஜெக்ட் வருது….நான் கட்டாயம் போகோணும்…”
அதன் பிறகு தாய் வற்புறுத்தவில்லை…புறப்பட அனுமதி தந்து விட்டாள்….
No comments:
Post a Comment