ஆண்டுகள் மூன்று ஓடி விட்டிருந்தன… பல்கலைக்கழகத்தில் ஸ்ரைக்… அடிக்கடி நடக்கும் கூத்துத் தான்…. அதையொட்டி அவளுக்கு விடுமுறை…
சனிப்பிரதோச விரதம்…. சிவன் கோயில்… அவள் கோயிலில் நின்று கொண்டிருந்தாள்…. மனம் ஏதோ பரபரத்தது….. யாரோ தன்னை உற்றுப் பார்ப்பதாய் உணர்வு… யாரென்று பார்க்க வேண்டும்… ஆனால் அவர்கள் பாராமல் பார்க்க வேண்டும்…. அது அவனாகக் கூட இருக்கலாம்…. பிரகாரப் பூஜைகள் முடிந்திருந்தன… நவக்கிரகப் பூஜை நடக்கும் போது லேசாக எட்டிப் பார்த்தாள்…. அவன் தான்…. அவளையே பார்த்துக் கொண்டிருந்தான்…..அவள் பார்த்ததை அவன் பார்த்துவிட்டான்… பக்குப் பக்கென்று அடித்துக் கொண்டது மனம்… பின்னணியில் முதல் முறை பார்த்த ஞாபகம் பாடல் ஒலிப்பதாய் ஒரு பிரமை…..
அவன் பக்கத்தில் நின்றிருந்த பெண்ணை அப்போது தான் அவள் கண்டாள்…. அவள் சந்தேகம் உறுதியாகி விட்டது… அவள் முகத்தில் குங்குமம் இருக்கவில்லை… ஆகவே அவள் மனைவியில்லை… அவள் அவன் காதலியாக இருக்க வேண்டும்… இப்போது நான் யார்?
மனச்சாட்சி அவளைக் கேலி செய்தது….. ’நான் அப்பவே சொல்லச் சொல்லக் கேட்டியா? இப்ப பார் உன்ர நிலையை……’
’இந்த ஒரு தடவை மட்டும் தான் நான் தோற்று விட்டேன்….’
‘ஒரு தடவை என்றால் என்ன? இது தான் க்ளைமக்ஸ் கட்டம்… இனி போட்டியே இல்லை….’
’நீ வீணாகக் கனாக் காண்கிறாய்… நான் தோற்கவேயில்லை.. நான் ஆரம்பத்தில் சொன்னது போல அவன் என்னை நேசிப்பதற்காய் நான் அவனை நேசிக்கவில்லை…இப்போது மட்டும் அவன் வேறு ஒருத்தியை நேசிக்கிறான் என்பதற்காக மட்டும் ஏன் என் நேசத்தை மாற்ற வேண்டும்?’
‘நீ என்ன உளறுகிறாய்?’
‘உளறவில்லை…. நான் தற்கொலை செய்ய முடியாது… என் தாய்க்கு அவ்வாறு சத்தியம் செய்து கொடுத்திருக்கிறேன்……அவன் வழியில் குறுக்கிடாமல் நான் அவனை நினைத்துக் கொண்டே அவனுக்காக வாழ்வேன்…’
’திருமணம்….’
’அவனைப் பார்த்த அந்த நொடியிலேயே அது அவனோடு முடிந்து விட்டது…’
’ஒரு வார்த்தை கூடப் பேசாத ஒருவனுக்காய் உன் வாழ்க்கையையே வீணாக்கத் துணிந்து விட்டாயே…..’
’இல்லை…. இது தான் சரியான முடிவு…. இதற்கு மேலும் நான் இன்னொருவனைத் திருமணம் செய்வது கள்ளப் புருசனை மனதில வச்சுக் கொண்டு கணவனைக் கட்டியணைப்பது மாதிரித் தான்…. அப்பிடி ஒரு அசிங்க வாழ்க்கை எனக்குத் தேவையில்லை…’
’அதுக்கு….’
’நான் சிஸ்டராகப் போறன்…’
’லூசா நீ? கிறிஸ்தவம் பற்றி உனக்கு என்ன தெரியும்? அப்பிடியே தெரிஞ்சு கொண்டாலும் மதம் மாறுவது தாயை மாத்துவது மாதிரித்தானே… அது மட்டும் உயர்ந்த செயலோ? அதோட ஏன் நீ கன்னியாஸ்திரி ஆனனீ எண்டு கேட்பாங்களே…. உன்ர தங்கச்சிமாரின்ர வாழ்க்கையைப் பற்றிக் கொஞ்சம் யோசிச்சியா? காதல் கண்ணை மறைச்சிட்டுது… உனக்கு நீ தான் முக்கியம்… நீ ஒரு சுயநலவாதி… பிடிவாதக்காரி… உன்ர பிடிவாதத்திற்கு உன்னை மட்டுமல்ல…. உன்ர குடும்பத்தையே பலியாக்கப் போறாய்…. நீ படிச்சு நிறையச் சம்பாதிச்சு உன்ர குடும்பத்தின்ர கஸ்டத்தைப் போக்கணும் எண்டதெல்லாம் மறந்து போச்சோ…. பிரமாதம்…. உன்னை என்ன என்று சொல்வது…. நீ பாதகி… பாவி….’
’போதும்… என்னை வார்த்தைகளால் கொல்லாதே….நான் யாரையும் பலியிடப் போவதில்லை… இந்தக் காதல் என் தவறு தான்… என் கண்கள் தான் அவனைக் கண்டது… அதற்காக அவை காலம் முழுக்க அழ வேண்டும்….. திருமணம் முடித்தவள் போல இந்த உலகை ஏமாற்றி வாழ்வேன்… அதற்காக என் வேலையையும் வாழ்வையும் வெளிநாட்டிற்கு நகர்த்துவேன்….. இதனால் என்னைத் தவிர யாருக்கும் எதுவும் ஆகப் போவதில்லை….’
மனச்சாட்சிக்கு என்ன சொல்வது என்றே தெரியவில்லை… இனி உன் இஸ்டம் என்று விட்டு விட்டது…
அவள் வாழ்கிறாள்…. அவளது அன்பான உறவுகளுக்காக…. அவள் செய்து கொடுத்த சத்தியத்திற்காக…. அனுவுக்காக…. அவளது சின்ன மகனுக்காக…. எல்லாவற்றிற்கும் மேலாக அவனுக்காக………. அவனை நினைக்காமல் இருப்பதற்காக முழுநேரம் சிந்திக்கும் வேலையைத்தேடிக் கொண்டு……நரம்பு இருந்தும் வாசிக்காத வீணையாக…
”வீணா வீணா ” கதவு தட்டப் படும் ஓசை கேட்டது…
”எழும்பு வீணா… சாப்பிட்டுட்டுப் படு….” அது அனு தான்….
”முகம் கழுவிட்டு வந்திடுறன்……”
அவள் எழுந்தாள்…. கண்களில் கண்ணீர் இல்லை… அது பாலைவனமாகி விட்டிருந்தது…..
முகத்தில் ஒரு தெளிவு இருந்தது……
அதில் கூட அவன் தான் தெரிந்தான்…..
முற்றும்….
