ஒரு குருவி கருடன் மீது கொண்ட அன்பினால் கருடனைக் காண வைகுந்தம் வந்திருந்தது.. குருவியும் கருடனும் உரையாடிக் கொண்டிருந்த சமயம் அங்கு வந்த எமதர்மராஜன் குருவியை உற்றுப் பார்த்து விட்டு சென்றார்... அதனால் கலக்கமடைந்த கருடன் உன்னை அவர் கொல்லப் போகிறார் போலும் என்று கூறி நான் உன்னைக் காப்பாற்றுகிறேன் என்று ஏழுமலை, ஏழுகடல் தாண்டிப் பறந்து குருவியை ஒரு மரப் பொந்தில் வைத்து விட்டு வந்தது...
பரந்தாமனைச் சந்தித்துவிட்டு வந்த எமதர்மர் கருடனைப் பார்த்து குருவி எங்கேயென்று கேட்க கருடன் தான் அதைக் காப்பாற்றிவிட்டதாகப் பீற்றிக் கொண்டது... அதற்கு சிரித்த எமதர்மராஜன், குருவியின் விதிப்படி ஏழுமலை, ஏழுகடல் தாண்டிய அந்த மரப் பொந்தில் அது இப்போது இறக்க வேண்டும்... அது இங்குள்ளதால் எப்படி இறக்கும் என்று யோசித்தேன்... வாசுதேவன் வலம் வரும் நீயே அதை செய்து விட்டாய் என்றார்.. அவர் சொல்லவும் பொந்தில் இருந்து வெளிப்பட்ட பாம்பு குருவியை விழுங்கவும் சரியாக இருந்தது....
இப்ப சொல்லுங்க....
எது பாவப் பட்ட ஜீவன்?
எது கஸ்டப் படப் போகுது?
எதுக்கு காலம் சரியில்லை?
சாகப் போறது தெரியாமலே செத்துப் போன குருவியா?
இல்லையெண்டா ஒரு குருவியின் சாவுக்குக் காரணமாயிட்டமே எண்டு நெடுக வருத்தப் படப்போற கருடனா?
குருவி சாகும் கணத்தில கருடனைத் திட்டிக் கொண்டே செத்திருக்கும்... பாவம் அதுக்கு தெரியாது.. கருடனுக்கு தெரியாது குருவிக்காக தான் செய்யப் போற வேலை குருவிக்கு ஆப்பாகும் எண்டு... அதை ஒரு கட்டத்தில குருவியே தப்பா நினைக்கும் எண்டு....
No comments:
Post a Comment