இந்த முகப்புத்தகம் (அதாங்க ஃபேஸ்புக்) எண்ட ஒண்டு இருக்கே…. அது ராகிங்கில பெரிய ஒரு சப்டர்.
நான் போனுக்கும் சரி, கொம்பியூட்டருக்கும் சரி, இங்கிலீஸுக்கும் சரி இப்பிடி பெரும்பாலான விசயங்களில லேட் பிக் அப் தான். இதை சொல்லுறதுக்கு நான் வெட்கப்படவோ, வேதனைப்படவோ இல்லை.
எனக்கு கொம்பியூட்டர் எண்டால் என்ன எண்டு நான் பத்தாம் வகுப்புப் படிக்கும்போது தான் தெரியும். வீட்ட அப்பதான் கொம்பியூட்டர் வாங்கினது. இன்ரநெற் எண்டா என்ன எண்டு ஓ லெவல் எக்ஸாம் எடுத்தபிறகு தான் தெரியும். எக்ஸாம் எடுத்திட்டு ஏ/ல் வகுப்புக்கு போறதுக்கிடையில தான் நான் கொம்பியூட்டர் படிக்கப் போனான். அது வரைக்கும் மெசினில நானா ஒண்டும் செய்து பார்க்கேல்ல.
என்ர ரெண்டாவது தம்பி எப்ப பார்த்தாலும் அதுக்கயே தலை வைச்சுக் கொண்டு கிடப்பான். அந்தக் கறுமத்துக்க என்ன நாசம் இருக்கெண்டு பார்க்க எனக்கும் ஆசை தான். ஆனா நேரம் இல்லை. பள்ளிக்கூடம், ரியூசன், ஹோம் வேர்க் எண்டு ஓட சரியா இருக்கும். அதுக்காக டைம் ஒதுக்கிற எண்டால் நித்திரையைத்தான் தியாகம் பண்ணோணும். எனக்கு அதில இஸ்டம் இல்லை. படுத்தா இடி விழுந்தாலும் தெரியாத எருமை மாடாட்டம் தூங்குற கும்பகர்ணியான எனக்கு அது எல்லாம் சரிவராத சங்கதிதானே?
ஓ.எல் லீவுக்குள்ள நான் கொம்பியூட்டர் படிக்கப் போன இடத்தில தான் எனக்கு ஒரு ஃபேஸ்புக் எக்கவுண்ட் கிறியேற் பண்ணித் தந்தவை. அதில ஒரேயொரு ஃபிரண்ட் தான். அதுவும் என்ர வகுப்புப் பிள்ளை…..எக்கவுண்டை எப்பிடி யூஸ் பண்ணுறது எண்ட மேட்டர் ஒண்டும் எனக்குத் தெரியாது. எப்பவாவது தம்பி நெற் பார்க்கும் போது, கால்ல விழாத குறையாக் கெஞ்சி என்ர எஃபி எக்கவுண்டையும் ஒரு ரப்பில ஓபின் பண்ணி புரபைல் பிக்ஸரை மட்டும் அடிக்கடி மாத்திக் கொள்ளுவன்.(ஃபேஸ்புக் பற்றி அவங்க சொல்லித் தந்ததில எனக்கு ஞாபகம் நிண்டது அது மட்டும் தான்.)
இப்பிடி பாழடைஞ்ச மம்மி மாதிரி நான் வைச்சிருந்த ஃபேஸ்புக் எக்கவுண்டுக்கு திடீரெண்டு மியூசியத்தில இருந்து அழைப்பு. அட புரியலையா?
இந்த ராகிங் ரைம் எங்கள் பாசத்துக்குரிய (பாரதிராஜாவா? ) அண்ணாமார் கேட்டினம். உன்னட்ட ஃபேஸ்புக் இருக்கோ எண்டு. நான் ஓம் எண்டன். அதில இருந்து ரிக்குவஸ்ட் போடச்சொல்லி அவை ஒரு ரிக்குவஸ்ட் போட்டினம் (அவை போட்டது போன் ரிக்குவஸ்டுங்கோ)
சரி நம்மட ஒரேயொரு ஃபிரண்ட் இருக்கிற எக்கவுண்டை ஓபின் பண்ணுவம் எண்டால் தம்பி எருமை புதுசா விண்டோஸ் போட்டிருக்கு. என்ர ஃபேஸ்புக்கின்ர பாஸ்வேட் ஞாபகம் இல்லை. நானே லொக் அவுட் பண்ணத் தெரியாததால பண்ணுறதேயில்லை. இப்ப பாஸ்வேட் இல்லாமல் என்னெண்டு ஓபின் பண்ணுறது? நான் தம்பியைக் கரிச்சுக் கொட்டினன்.
”என்னத்துக்கு இப்ப தேவையில்லாத வேலை செய்தனீ? அவங்கள் அறுவாங்கள் இப்ப எனக்கு ஏசியே கொல்லப் போறாங்கள்.”
“பீசிக்கு அன்ரிவைரஸ் போட்டிருக்கேல்ல. வைரஸ் பிடிச்சிட்டுது. அதான்…”
“வைரஸோ?”
“ஓம்”
“அப்ப போடத்தான் வேணும். நெடுகப் பக்கத்தில இருக்கிறாய், உனக்கும் தொற்றினாலும்….”
தம்பிக்கு வாய்க்குள்ள சிரிப்பு. இப்ப அதை நினைச்சுப் பார்த்தா எனக்கு என்னை நினைச்சா……ஐயோ…ஐயோ….
“அதில்ல அக்கா….”
அவன் ஏதோ சொல்ல வந்தான். நான் கையைக் காட்டி நிப்பாட்டிட்டன். தன்ர கணனிப் புலமையை என்னில காட்டினா, ஐ ஆம் பாவம். ஐ கான்ற் சமாளிபிகேட். (ஐயோ, இந்த இங்கிலீஸை வாசிச்சால் இங்கிலீஸ் காரனுக்கே பைத்தியம் பிடிச்சிடும்…).
”இப்ப என்ன வந்தது? புதுசா ஒரு எக்கவுண்ட் கிரியேட் பண்ணிட்டாப் போச்சு”
“அப்பிடிப் பண்ணலாமோடா?”
“ஓம். நான் பண்ணித் தாறன்”…(ஆமா இவர் பெரிய கம்பியூட்டர் பிடுங்கி…)
அவன் கிரியேட் பண்ணித் தந்தான். அதில என்ன என்ன செய்யலாம் எண்டெல்லாம் சொல்லித் தந்தான். அதோடை ப்ளொக் கிரியேட் பண்ணி, அது சம்பந்தமான விசயங்கள், ஈ-மெயில் எக்கவுண்ட் கிரியேட் பண்ணித் தந்து சேர்ச் பண்ணுறது எப்பிடி எண்ட மாதிரிக் கொஞ்ச விசயங்கள். (இதெல்லாம் உங்களுக்கு சப்பையாவும் காரித்துப்பும் படியாவும் இருக்கலாம். ஆனா நான் அப்ப தான் இன்ரநெற்றில நேஸரி லெவலில நிண்டன். இப்பவும் அதில தான்…)என் இன்ரநெற் குரு வாழ்க.
முதலாவது என்ர பழைய எக்கவுண்டைத் தேடினன். எக்ஸாம் மூட்டம், கிட்டத்தட்ட மூண்டு மாதம் அதை ஓபின் பண்ணி ஒண்டுமே செய்யாததால அது இறுகிட்டுதாம்….(டெட் ஸ்ரேஜ் – ஸோ சாட். ஆழ்ந்த அனுதாபங்கள்.)
பிறகென்ன கொஞ்சம் கொஞ்சமா ரிக்குவஸ்ற் போடத் தொடங்கினன்.
No comments:
Post a Comment