இந்த புதுவருசம், தைப் பொங்கல், மிட்செமி எக்ஸாம் முதலிய திருவிழாக்கள்(??????) இருக்குத் தானே. அதுக்கெல்லாம் விஸ் பண்ணோணுமாம் எல்லாருக்கும். முதல்ல நானும் ஓம் எண்டிட்டுப் பண்ணலை. பிறகு ஏச்சு வாங்கினது தான்.
இது என்னெண்டு தெரியும் அவைக்கு எண்டு ரொம்ப லேற்றாத் தான் எனக்குத் தெரிஞ்சுது. அது என்னெண்டால் ரெண்டு மூண்டு பேராச் சேர்ந்துதானே றூமில நிற்பினம். அப்ப மற்றவரின்ர நம்பரைத் தந்து அவருக்கு விஸ் பண்ணச் சொன்னா பண்ணாட்டிக் கண்டுபிடிக்கிறதுக்கு ஐ.பி.எஸ் மூளை தேவையில்லை தானே. இந்தக் கறுமம் விளங்காமல் அதுக்குப் பிறகு என்னட்டைக் கிடக்கிற எல்லா நம்பருக்கும் நான் விஸ் பண்ணத் தொடங்கினன். அதில கதைக்காதவையும் இருப்பினம் தானே. அவை ஹூ ஆர் யூ எண்டு போட்டு, நானே என்னை ஜூனியர் எண்டு காட்டிக்கொடுத்த பிறகு தான் தெரிய வரும் அநியாயமாய் என்னை நானே காட்டிக் கொடுத்திட்டன் எண்டு. ஆனா என்ன கண் கெட்ட பிறகு சூரிய நமஸ்காரத்தால என்ன பயன்?
சிலரின்ர பேர் ஒரே மாதிரி இருக்கும். ஒருத்தர் எடுக்கச்சொல்ல மற்றவைக்கு எடுத்து வாங்கிக்கட்டின கதையள் எல்லாம் இருக்கு. அதுவும் தூங்கிக் கொண்டிருந்த ஒரு அண்ணாவுக்கு மாறி எடுத்துத் துலைக்க, அவர் ”ஏன் எடுத்தனீ” எண்டு கேட்க, ”நீங்கதானே எடுக்க சொன்னனீங்க அண்ணா” எண்டு வீறாய்ப்பாய் பதில் சொல்லி, வாங்கினதை மறக்கவே ஏலா.
என்ர டப்பா போனில குறிப்பிட்ட எழுத்துக்கு மேல கொன்ராக்ற் நேம் அடிக்க ஏலாது. நீட்டுப் பேர் உள்ள ஆக்களின்ர பேருக்குப் பின்னால அண்ணா, அக்கா போட முடியாது. பட்ச்மேற்றின்ர பேரே அப்பதான் பாடமாக்கிக் கொண்டிருந்தன். (அதுவும் ஃபுல் டீற்றெயில்ஸ் எழுதச்சொன்னவை. அவயின்ர அக்கான்ர பிள்ளை என்ன செய்யுது எண்ட மட்டும் தெரிஞ்சிருக்கோணுமாம். அப்பப் பாருங்களன்.)
அப்பேக்கதான் ஒருவருக்கு – அதுவும் என்னை யாரெண்டு தெரியாத ஒரு சீனியருக்கு விஸ் பண்ணி விட்டன் மெஸேஜில. அவர் போன் பண்ணி ரொம்ப டீஸன்ராக் கதைச்சாரா. நான் பட்ச்மேற் எண்டு நினைச்சுட்டன். ஏனெண்டால் எங்கட அண்ணாமார் யாருமே அவ்வளவு மரியாதையாக் கதைக்கிறேல்லை.
“நான் ஆர் தெரியுமோ? தெரியாம என்னண்டு விஸ் பண்ணினீர்?”
என்ர போனில அவரின்ர பேர் கிடக்கு. அதுக்குப் பின்னால அண்ணா இல்லை. அது போனின்ர பிழை. அப்ப பட்ச்மேற்றாக்கும்.
”நீங்கள் எக்ஸ் தானே?” . எக்ஸ் எண்டுறது அந்த அண்ணான்ர பேர் பாருங்கோ. அதுக்குப் பின்னால அண்ணா இல்லை.
“ஓம். எனக்கு ஏன் விஸ் பண்ணினீர்?”
அண்ணாமார் சொன்னவை எண்டு சொன்னால் கிழிவாங்கோணும் எல்லோ. அண்ணாமாரைக் காட்டிக் கொடுக்கக் கூடாது. ஏற்கனவே நான் சூடு கண்ட பூனை. காட்டிக் கொடுக்க வெளிக்கிட்டு வாங்கியிருக்கிறன்.
“”ஜஸ்ற் ஒரு விஸ் தானே. அதுக்குப் போய்…….” (வதைக்கிறீங்க எண்டுறது சொல்லலை.)
நல்ல ஒரு இன்றடக்ஸன்.
நாமளே நம்ம வதைக்கிறதுக்கு வழி செய்திட்டம். பிறகு எல் கன்ரீனில வைச்சு ஜஸ்ற் ஒரு விஸ்ஸை ஆயிரம் தரம் எழுதட்டுமாம். எழுதினாத்தானே! மீராவா கொக்கா.
இந்த எல் கன்ரீன் கன தரம் வருகுது. அது என்ன இடம் எண்டு கேட்கிறீங்களே? அது ஒரு கனவு மாளிகை. மொறட்டுவைக் கம்பஸே ஒரு அழகான இடம் எண்டால் எல் கன்ரீன் அதுக்கு உச்சம். (நான் மட்டும் தான் சொல்லிக்கணும். மொரடுவ வர நேர்ந்தால் பாத்திட்டு அட்ரஸ் தேடி வந்து அடிக்கப் படாது. சொல்லிட்டன்.) பிறகொரு சந்தர்ப்பத்தில,” மொரட்டுவ பிடிச்சிருக்கா” எண்டு கேட்க, ”இல்லை” எண்டு சொல்ல,”எது பிடிக்கேல்லை?” எண்டு கேட்க, “எல் கன்ரீன்” எண்டு அண்ணாமாரைக் கலாய்க்க ட்ரை பண்ணியிருக்கன். இது எல்லாம் பொது வாழ்க்கையில சகஜமப்பா.
கிறிஸ்மஸ்ஸிற்கு முதல் நாள் ஒருவர் எடுத்து எங்கட அண்ணாமாரின்ர ரெப் அண்ணான்ர நம்பரைத் தந்து அவருக்கு வெடிங் டே அனிவசரியாம். எடுத்து விஸ் பண்ணட்டாம் எண்டிட்டார். நாங்க தான் விஸ் பண்ணுறதில புலி ஆச்சே!
பண்ணாட்டி இவர் ஏசுவார். பண்ணினா அவர் ஏசுவார். நான் மத்தளத்திற்கு நடுவில மாட்டின சுண்டெலி கணக்கு. என்ன செய்யலாம்? எடுத்து விஸ் பண்ண வேண்டாம். மெஸேஜ் போடுவம்.
“மே யூ லீட் யுவ ஹப்பி மரீட் லைஃப்”. மெஸேஜ் பறந்தது. உடனயே அண்ணா எடுத்தார்.
”ஏன் விஸ் பண்ணினீ? யார் சொன்னது? பண்ணச்சொல்லி?”
“தெரியாது அண்ணா”
“தெரியாத ஆக்கள் என்ன சொன்னாலும் செய்வியோ?”
“………………………………………”
மீண்டும் கலவரத்தை நான் வரவழைச்சுட்டன். சும்மா இருந்த குழந்தையைக் கிள்ளி விட்ட கணக்கு அந்த விஸ் பண்ணச் சொன்ன மரியாதைக்குரிய அண்ணாவை ஆர் எண்டு இன்னமும் தெரியாது பாருங்கோ.(தெரிஞ்சா மட்டும் என்ன செய்யப் போறன்?)
மிச்சக்கதை அப்புறமா சொல்றன்.
No comments:
Post a Comment